Skip to Content

W 11. edycji Międzynarodowej Wystawy Rysunku Studenckiego – RYSOWAĆ TERAZ. Pierwszym skojarzeniem do „Rysować Teraz”, jest to dotyczące ukazania aktualnego stanu rysowania, odpowiadającego na pytania: Jak się teraz rysuje? Jakie są tematy, techniki, sposoby podejścia do rysowania w pracach osób studiujących sztukę? Czy AI zastąpi artystów? „Rysować Teraz” można też zrozumieć jako rysunkową reakcję na to, co się dzieje na naszych oczach, rysunek może stać się sposobem notowania, zapisywania „Teraz”, ale też reagowania na aktualną rzeczywistość. Takie rozumienie hasła skupia się wokół nieco intuicyjnego jego odczytania. „Teraz” można rozpatrywać jeszcze z innej strony: rozważając naturę czasu i odnosząc się do koncepcji z takich obszarów jak filozofia czy fizyka. Jeśli spojrzymy z tej strony, to definicja nie da zamknąć się w jednym słowie, a pytania „Czym jest Teraz?” „Czy istnieje tylko Teraz?” przenoszą nas w obszar książek, artykułów, polemik prowadzących do różnych odpowiedzi. Pozostając w obszarze bardziej analitycznego podejścia do tematu, możemy dojść do praktyk związanych z uważnością – „zanurzaniem się w teraz” i czerpaniu siły z chwili obecnej jako jedynej, której jesteśmy w stanie doświadczać zmysłowo. Ostatecznie, w 11. edycji konkursu, Międzynarodowej Wystawy Rysunku Studenckiego – RYSOWAĆ TERAZ, zaprosiliśmy do szerokiej refleksji nad tym, czym jest obecnie rysunek?

PARALELE Intencją wykorzystania tytułowego pojęcia jako przewodniego hasła jest zwrócenie uwagi na redukcjonizm, jaki nieuchronnie ono niesie. Rozpoznawalne paralele porządkują spostrzeżenia, analogiczne artefakty, zjawiska, wątki. W wielowymiarowej, zaskakującej rzeczywistości, konwergencje i synchronizacje tworzą niejako światy równoległe. Ma to miejsce w przypadku analogii zarówno podobieństw jak i przeciwieństw. Istnienie określonych paraleli często ma wydźwięk mroczny, katastroficzny. Zachwyt i zatrwożenie dynamiką postępu cywilizacyjnego, zaraza, wojną, wizją nuklearnej zgłady, eskalacją przemocy i agresji, poczucie bezbronności wobec niebezpiecznych procesów, na których przebieg poszczególne jednostki mają znikomy wpływ – to kolejna dramatyczna paralela, która aktualizuje się w naszych czasach. W tym niestabilnym świecie współczesnej polityki i ekologicznych zagrożeń trudno jest zdefiniować otaczającą nas rzeczywistość, nadać jej formę i syntezę. Te wątki i problemy namierzałam w swoich pracach rysunkowych i tkaninie.

Poniżej widok rysunków z wystaw RYSOWAĆ TERAZ (fragmenty), które prezentowane były w Poznaniu, Gdańsku i Rzeszowie.