Spornakan I

Praca ta, wykonana techniką tuftingu, ukazuje tkaninę jako medium, które celebruje kobiecą fizyczność i duchowość. Organiczna forma, przypominająca otwartą ranę lub płomień, symbolizuje zarówno ból, jak i oczyszczenie, doświadczenia wpisane w kobiecą egzystencję. Czerwień i oranżowe odcienie nawiązują do krwi, ognia i życia, podkreślając siłę oraz intensywność kobiecej energii.

Jednocześnie struktura tkaniny odnosi się do miękkości ciała, które jest zarówno delikatne, jak i odporne. Inspiracją dla tej pracy były narracje historyczne, w których ciało kobiety postrzegano jako przestrzeń tajemnicy lub zagrożenia. W formie dzieła można dostrzec odniesienia do procesów czarownic czy patriarchalnych mitów o kobiecej fizyczności jako źródle grzechu.

Praca ta staje się hołdem dla siły kobiet, ich zdolności przetrwania i transformacji, oraz krytyką społecznych ograniczeń narzucanych przez wieki. Forma pracy pulsuje energią i otwiera przestrzeń na refleksję nad widzialnością oraz niewidzialnością kobiecego doświadczenia. Dzieło to można odczytać jako próbę uchwycenia momentu między byciem widoczną a ignorowaną. Tkanina staje się tu nośnikiem emocji, historii i tożsamości, łącząc tradycyjne techniki z nowoczesnym wyrazem artystycznym.

Tufting
175×200
2025